Byron Bay
Door: Yara en Maartje
Blijf op de hoogte en volg Yara
30 Maart 2016 | Australië, Byron Bay
Hierbij ons verslagje over Byron Bay!!
Maandag op dinsdag nacht reden we met de nachtbus naar Byron Bay, de bus zat helemaal vol, het was erg warm en een hobbelige weg af en toe waardoor we hooguit 2 uurtjes hebben geslapen. Dinsdag rond 8:00 uur kwamen we aan bij het hostel, we konden nog niet in onze kamer maar we mochten de tassen in een hok neer zetten. Het hostel deed een gratis wandeltoer naar de vuurtoren en ze vroegen of we het leuk vonden om mee te gaan. We waren erg moe maar we konden nog niet in onze kamer om te slapen dus zijn we mee gegaan met de toer. Het was een lange wandeling van zo'n 7 km en heeel veeel treden omhoog en omlaag en het was ook nog eens 30 graden. Maar het was het meer dan waard, wat een prachtige kust hebben we kunnen zien! We zijn ook op het meest oostelijke puntje van Australie geweest. We konden dolfijnen, zeeschilpadden en haaien zien zwemmen in de zee. Na de wandeling hebben we onze spullen uitgepakt in onze kamer en zijn we naar het strand geweest. De zee had een heerlijke temperatuur. Savonds hield het hostel een BBQ waar je aan mee kon doen voor een klein prijsje, dat hebben we gedaan. Het was heerlijk en heel gezellig!
Vanochtend hebben we rustig aan gedaan, we hadden voor vanmiddag een kayaktour met dolfijnen geboekt. Vandaag was het niet zulk mooi weer, bewolkt maar gelukkig niet koud. We kregen een zwemvest aan en een helm op. Daarna een klein lesje, hoe we de kayak om moesten draaien als we om zouden slaan en hoe we moesten peddelen. Vervolgens de zee in.
De tour begon goed totdat we op de helft waren. Het weer sloeg helemaal om toen we midden op zee zaten. In de verte boven de kust zagen we een donkere, bijna zwarte lucht op ons af komen. De instructeurs riepen dat we naar het dichtstbijzijnde strand moesten roeien. Uit het niets begon het keihard te regenen, het werd mistig en het zicht was compleet verdwenen. We zagen er toen nog de lol van in, we hadden namelijk in het andere hostel de Titanic gekeken en dit begon er wel een beetje op te lijken. Al gauw raasde er harde windvlagen over de zee met als gevolg torenhoge golven en een flinke stroming. De kano sloeg om, we zijn er gelijk weer in geklommen (aangezien het hier het haaienseizoen is).
De zee werd zo ruig dat het niet meer te doen was om te kanoën. We zagen dat de rest van de groep ook problemen hadden, de paniek op de gezichten van de instructeurs bevestigde voor ons dat het foute boel was. Door de wilde golven en stevige stroming werden wij ook mee gesleurd verder de zee in. De peddels waren kwijt en de kano was moeilijk te houden. We probeerden ons aan de kano vast te houden om op adem te komen. Steeds werden we weer onder water getrokken en kwamen gedesoriënteerd weer boven. Het strand was onvindbaar en het enige wat we zagen waren golven. Er dreven lege kano's en peddels in de zee, toen we ook een helm voorbij zagen drijven dachten we, straks zijn wij de volgende als we hier nog langer blijven drijven. Yara raakte in een soort shock, ze had lucht tekort en was erg vermoeid geraakt. Maartje was bezig de kano in bedwang te houden zodat Yara erop kon leunen. We hebben geprobeerd om met de golven mee naar het strand te zwemmen, door de sterke stroming en veel golven was dit niet makkelijk.
In de verte zagen we het strand en toen kwam er een surfer naar ons toe om te helpen. Na heel hard zwemmen zijn we aangespoeld op het strand. Het strand was leeg, iedereen was aan het schuilen vanwege de storm en onweer. Ervaren surfers en lifeguards gingen het water in om de andere helft van de groep te redden. Zij lagen nog in de kolkende zee en konden niet op eigen houtje terug komen.
Hulpdiensten arriveerden om iedereen te controleren of het goed ging. Uiteindelijk is iedereen van de groep uit de zee gered. De schrik zat er goed in, zelfs de instructeurs hadden dit nog niet eerder mee gemaakt. Na wat met elkaar gepraat te hebben en met de politie werden we terug gebracht naar ons hostel. Vanavond kregen we ons geld terug en we mogen evt de toer opnieuw doen..
Na een paar klappen op ons hoofd van de kano, blauwe plekken, schrammen en genoeg zout te hebben binnen gekregen gaat het met ons goed (zie foto). Yara is nog even ter controle naar het ziekenhuis geweest vanwege benauwdheid.
Dat was het dagje wel! De regenboog op de foto was precies op de plek des onheils. Dit wilden we even met jullie delen :-)
We hopen dat dit het eerste en laatste horrorverhaal is, gelukkig kunnen we het na vertellen. :-)
Maandag op dinsdag nacht reden we met de nachtbus naar Byron Bay, de bus zat helemaal vol, het was erg warm en een hobbelige weg af en toe waardoor we hooguit 2 uurtjes hebben geslapen. Dinsdag rond 8:00 uur kwamen we aan bij het hostel, we konden nog niet in onze kamer maar we mochten de tassen in een hok neer zetten. Het hostel deed een gratis wandeltoer naar de vuurtoren en ze vroegen of we het leuk vonden om mee te gaan. We waren erg moe maar we konden nog niet in onze kamer om te slapen dus zijn we mee gegaan met de toer. Het was een lange wandeling van zo'n 7 km en heeel veeel treden omhoog en omlaag en het was ook nog eens 30 graden. Maar het was het meer dan waard, wat een prachtige kust hebben we kunnen zien! We zijn ook op het meest oostelijke puntje van Australie geweest. We konden dolfijnen, zeeschilpadden en haaien zien zwemmen in de zee. Na de wandeling hebben we onze spullen uitgepakt in onze kamer en zijn we naar het strand geweest. De zee had een heerlijke temperatuur. Savonds hield het hostel een BBQ waar je aan mee kon doen voor een klein prijsje, dat hebben we gedaan. Het was heerlijk en heel gezellig!
Vanochtend hebben we rustig aan gedaan, we hadden voor vanmiddag een kayaktour met dolfijnen geboekt. Vandaag was het niet zulk mooi weer, bewolkt maar gelukkig niet koud. We kregen een zwemvest aan en een helm op. Daarna een klein lesje, hoe we de kayak om moesten draaien als we om zouden slaan en hoe we moesten peddelen. Vervolgens de zee in.
De tour begon goed totdat we op de helft waren. Het weer sloeg helemaal om toen we midden op zee zaten. In de verte boven de kust zagen we een donkere, bijna zwarte lucht op ons af komen. De instructeurs riepen dat we naar het dichtstbijzijnde strand moesten roeien. Uit het niets begon het keihard te regenen, het werd mistig en het zicht was compleet verdwenen. We zagen er toen nog de lol van in, we hadden namelijk in het andere hostel de Titanic gekeken en dit begon er wel een beetje op te lijken. Al gauw raasde er harde windvlagen over de zee met als gevolg torenhoge golven en een flinke stroming. De kano sloeg om, we zijn er gelijk weer in geklommen (aangezien het hier het haaienseizoen is).
De zee werd zo ruig dat het niet meer te doen was om te kanoën. We zagen dat de rest van de groep ook problemen hadden, de paniek op de gezichten van de instructeurs bevestigde voor ons dat het foute boel was. Door de wilde golven en stevige stroming werden wij ook mee gesleurd verder de zee in. De peddels waren kwijt en de kano was moeilijk te houden. We probeerden ons aan de kano vast te houden om op adem te komen. Steeds werden we weer onder water getrokken en kwamen gedesoriënteerd weer boven. Het strand was onvindbaar en het enige wat we zagen waren golven. Er dreven lege kano's en peddels in de zee, toen we ook een helm voorbij zagen drijven dachten we, straks zijn wij de volgende als we hier nog langer blijven drijven. Yara raakte in een soort shock, ze had lucht tekort en was erg vermoeid geraakt. Maartje was bezig de kano in bedwang te houden zodat Yara erop kon leunen. We hebben geprobeerd om met de golven mee naar het strand te zwemmen, door de sterke stroming en veel golven was dit niet makkelijk.
In de verte zagen we het strand en toen kwam er een surfer naar ons toe om te helpen. Na heel hard zwemmen zijn we aangespoeld op het strand. Het strand was leeg, iedereen was aan het schuilen vanwege de storm en onweer. Ervaren surfers en lifeguards gingen het water in om de andere helft van de groep te redden. Zij lagen nog in de kolkende zee en konden niet op eigen houtje terug komen.
Hulpdiensten arriveerden om iedereen te controleren of het goed ging. Uiteindelijk is iedereen van de groep uit de zee gered. De schrik zat er goed in, zelfs de instructeurs hadden dit nog niet eerder mee gemaakt. Na wat met elkaar gepraat te hebben en met de politie werden we terug gebracht naar ons hostel. Vanavond kregen we ons geld terug en we mogen evt de toer opnieuw doen..
Na een paar klappen op ons hoofd van de kano, blauwe plekken, schrammen en genoeg zout te hebben binnen gekregen gaat het met ons goed (zie foto). Yara is nog even ter controle naar het ziekenhuis geweest vanwege benauwdheid.
Dat was het dagje wel! De regenboog op de foto was precies op de plek des onheils. Dit wilden we even met jullie delen :-)
We hopen dat dit het eerste en laatste horrorverhaal is, gelukkig kunnen we het na vertellen. :-)
-
30 Maart 2016 - 15:08
Piet:
Wat een ellende. Geld terug is wel het minste. Je mag van deze mensen verwachten dat ze een noodplan hebben en de mogelijkheid om in te grijpen. Dit lijkt allemaal met veel geluk te zijn afgelopen.
Ik zou ze daar nog maar eens op aanspreken. En verder maar lekker grond onder de voeten houden. -
30 Maart 2016 - 15:08
Oma:
Yara toch.....................................wat een vreselijk avontuur. Gaat het nu weer goed met je? Kijk voortaan eerst maar naar de weerberichten! Gelukkig zijn jullie allemaal gered. Thank God ! -
30 Maart 2016 - 16:09
Ad:
Ik heb het hele verhaal natuurlijk al van Maartje zelf gelezen via whatsapp. vreselijk ,,, dit wil je niet meemaken op je vakantie, als ik dit lees dan zie ik het hele gebeuren als een film aan me voorbij trekken.
Als jullie toch nog gaan kanoën ,, blijf dan maar dicht bij de kust en vooral het weer in de gaten houden alhoewel je dat van het kanobedrijf zou mogen verwachten, die hebben w.s. hun lesje nu ook geleerd .
gelukkig is alles goed afgelopen maar het had ook anders kunnen zijn. -
30 Maart 2016 - 17:35
Arjen:
Oef dat klinkt niet best Yaartje! Gelukkig leven jullie nog...
Ben je beademd door een mooie Australische lifeguard?:)
Nou geen parachute springen, kanoën of bungee jumpen meer, gewoon lekker koala's knuffelen vanaf nu.
Tot snel -
30 Maart 2016 - 18:25
José:
(bescherm) engelen bestaan niet, zo gaat een liedje nou volgens mij bestaan die wel degelijk en hadden jullie er allebei eentje op je schouder. Zijn geen leuke dingen, toch hoop ik dat dit jullie er niet van weerhoud om aan andere activiteiten deel te nemen, daar is de reis ( ondanks dit voorval) veel te uniek voor. Heel veel vakantieplezier verder -
30 Maart 2016 - 21:55
Elles:
Ha Maartje en Yara,
Wat een verhaal en wat een geluk dat jullie er goed vanaf gekomen zijn! Dit had heel erg mis kunnen gaan als jullie beiden in paniek geraakt waren. Er bekruipt mij toch een trots gevoel als ik lees dat Maartje de kano in bedwang gehouden heeft en er voor gezorgd heeft dat Yara op adem kon komen door op de boot te leunen. Hopelijk vergaat het jullie nu verder goed en laat het jullie niet weerhouden om activiteiten uit te voeren die misschien gevaarlijk lijken.
Koala's kunnen ook bijten dus iets wat niet gevaarlijk lijkt kan dat wel zijn. Heel veel plezier verder! -
31 Maart 2016 - 07:51
Trudi:
Gelukkig heb ik al weer met jullie kunnen facetimen en gezien dat jullie ook weer kunnen lachen. Zo blij dat je het kunt navertellen!
Toch, blijven genieten! Vandaag dan maar met beide benen op de grond blijven. -
31 Maart 2016 - 12:27
Wil Ouwendijk:
Spannend geweest zeg!!
He he wat een avontuur, gelukkig kunnen jullie het navertellen.
Even stoom afblazen en dan weer genieten van al het moois om jullie heen.
Groetjes vanuit Schipluiden. -
02 April 2016 - 11:31
Ineke Starreveld:
Wat een verhaal,gelukkig is het goed afgelopen.
Doe voorzichtig en blijf genieten.
Liefs van oom Piet en tante Ineke. -
02 April 2016 - 16:23
Betty:
Jeetje Yaar, dat was even spannend!! Gelukkig er nog goed uitgekomen samen met Maartje. Even bijkomen en daarna weer volop genieten hopelijk. x Betty -
02 April 2016 - 17:30
Petra:
Maar het zal toch niet zo zijn dat jullie niet meer durven te gaan snorkelen? Ondanks jullie ervaringen bij het kanoën, blijft dat een aanrader! Snorkelen op het great barrier reef. Wij deden dat vanaf Arlie Beach. Tot snel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
